Donderdagavondtraining 18-06-2009

Half zeven vertrek op Vrijburg voor een fietstraining, ik merk als ik van huis weg rij dat de benen zwaar aanvoelen normaal gaat het wel over bij de 10 km die ik van huis naar Vrijburg fiets. Toch maar mee gegaan met de groep ik zie wel onderweg mogelijk houden ze wat rekening met de zware training van maandag. Via de brug over het kanaal door Walcheren verlaten we Vlissingen, via de dijk langs de Westerschelde rijden we naar Fort Rammekens, het is vandaag erg helder de overkant Zeeuws-Vlaanderen met als blikvanger het chemie concern Dow in Terneuzen is goed te zien aan de horizon. De Sterns en de Visdiefjes duiken met grote snelheid in het water naar hun prooi een fascinerend gezicht, hier was de snelheid nog zodanig dat ik dit schouwspel goed kon volgen. In Vlissingen-Oost ging het tempo omhoog , we rijden nu door de Qaurlespolder, hier besluit ik om mijn eigen ronde verder te rijden de benen zijn nog niet goed hersteld. Ik fiets achter door het Vliegveld Midden Zeeland en de Piet naar Arnemuiden, inmiddels haal ik een andere fietser in het tempo gaat gelijk omhoog kop over kop gaan we de strijd aan tegen de aanwakkerende wind. Net voor Arnemuiden kijk ik om en ben mijn tijdelijke fietsmaat al weer kwijt de vermoeidheid is nu redelijk uit de benen gefietst, ik besluit na de sluizen van Veere om toch maar naar Middelburg te rijden een training van 55 km.

6 gedachtes over “Donderdagavondtraining 18-06-2009”

  2. Hoi Draver fijn om te lezen dat jij dat ook hebt, van die eerste tien kilometer. Draver vroeg me af of je dit verhaalte al had gezien. Ik was onder de indruk. Schreef het vorige week zaterdag op bij Paco:
    Paco ik fietste donderdag – te laat om nog op tijd bij school te zin om de kinderen op te halen door Kwadijk – en dacht wat is dit een rommelig plattelandsdorpje met al die landbouwwerktuigen die langs de straat en op erven slingeren en dan ook nog al die vervallen schuurtjes, gaten in de daken. O ja als Kwadijkrs het lezen, wordt niet boos, ik moest heel hard fietsen.
    Overigens laat ik daar dan mee verder gaan. Bijna Purmerend uit. Naast me staat een oudere man met racefiets. Ik dacht die houd ik wel bij. "Ik ga achter je hangen hoor." "Goed," de man draaide zijn hoofd even om, maar keek niet goed, bleek even later. Bij het volgende stoplicht: "Ben jij dat," en hij keek naar mijn fiets met tassen een zwaar transportfietsframe. "Ja", beaamde ik en legde het uit van die kinderen op het schoolplein. Een kilometer of acht gingen we 28 a 29 km per uur. "Ik ga alleen verder," riep ik, want aan het einde van mijn tocht ging dit toch net te snel. De man zakte af. 25 x rondje IJsselmeer gedaan. "Jouw fiets van 1849? De mijne is 18 jaar oud op maat gemaakt bij … (vergeten) in Hoorn en zelf ben ik van achtentwintigviervierentwintig, reken maar uit." Ik was overdonderd. 85 jaar en nog sill going strong, but meer dan dat. En dat allemaal tussen Purmerend en Den Ilp.

    Beantwoorden

  4. Mooi Martin, zo ging het met mijn tijdelijke fietsmaat ook hij ging aan kop en het tempo ging gelijk omhoog, in het wiel en dan even de kat uit de boom kijken. Het viel wel mee daarna kop over kop gereden tot we de wind goed tegen hadden, ik keek even om en hij was gezien tempo rond 32 km/uur. Dit was niet mijn bedoeling maar het gat was al te groot om te wachten.

    Beantwoorden

Plaats een reactie