Westhoveloop 2010 en nog wat trainingen

Zaterdagmiddag naar Domburg, ik had ingeschreven voor de Westhoveloop de start is de laatste jaren in Domburg op het strand bij strandpaviljoen Oase i.p.v. bij het kasteel Westhove. De aanleiding voor vertrek in Westhove was de verbouwing van het Zeeuws Biologisch Museum (Terra Maris ) en de aanpassingen van de natuur rond kasteel Westhove. In Domburg is er een uitstekende locatie voor het secretariaat en de start bij het strandpaviljoen de Oase op het Noordzeestrand en het parcours is nagenoeg hetzelfde gebleven alleen door de nieuwe aanloop is het iets langer geworden.

Momenteel wordt ik wat geplaagd door kleine kwaaltjes, een normaal verschijnsel in de winter verkouden en last van lage rugpijn, voor de start in het gezellige drukke strandpaviljoen heb ik nog even onze hardlopen sportarts geconsulteerd gewoon bewegen en het gaat vanzelf weer over advies waar ik mee kan leven. De keus was vandaag 5 – 9 of 14 km, gezien mijn fysieke toestand heb ik voor de 9 km gekozen, de start was op het strand het was vloed dus er bleef een smal stuk mul strand over waar we de eerste 500 meter door heen moesten ploeteren tot we bij het strandpaviljoen de Stenen Toko in Domburg op het oorspronkelijk parcours kwamen. Het eerste gedeelte gaat over het gloeiende schelpenpad over de duinen door de gebieden van Hoogduin Randduin en Berkenbosch, hier moest ik denken aan ons laatste bezoek aan het gemeente museum van de Den Haag met het mooie schilderij van Piet Mondriaan van de duinen van Domburg dat is het gezichtsveld waar ik nu in loop. Daarna lopen we een grote lus door het bosgebied rond kasteel Westhove, waarna we via Hoogduin weer naar Domburg terug lopen.

Een groot gedeelte hebben we met zijn tweeën gelopen, helaas moest ik Domburg mijn loopmaatje alleen verder sturen voor de laatste vijf eenzame kilometers, maar er zat voor mij vandaag niet meer in. Ik kom alleen door de finish op de Boulevard van Schagen en besluit om snel naar de auto te gaan om droge kleding aan te trekken.

Uitslagen Atletiek Zeeland

Fotorunner voor foto’s van de Westhoveloop.

Nog wat in het kort wat trainingen van deze week, maandag een fietstraining over Walcheren van ongeveer 47 km, en woensdag een korte looptraining van ongeveer 45 minuten, de rest van de week spelbreker het weer en fysiek niet 100 procent in orde want dat is wel nodig om optimaal te kunnen trainen, maar we klimmen inmiddels weer uit het dal.

Strandpaviljoen Oase Domburg

Genieten tussen de sneeuwbuien

Zaterdagmorgen een moment in de zon

Blootsvoets hardlopen is beter

Rennen op blote voeten belast je lichaam minder dan rennen met sportschoenen. Met loopschoenen landen we altijd eerst op de hielen, en dat veroorzaakt een zwaardere schok. Een internationaal onderzoeksteam kwam tot die conclusie in Nature deze week.

Sportievelingen die zonder schoenen lopen, hebben de neiging eerst het voorste deel ofwel eerst het platte deel van de voet op de grond te plaatsen. Daardoor ondergaan hun gewrichten bijna geen schokken. Hardlopers met verende schoenen laten hun voet vaker op de hiel landen. Hoe zacht de zool van de schoenen ook is, het veroorzaakt telkens een harde klap. Blootsvoets-lopers hebben volgens de onderzoekers minder risico op overbelasting, de zogenoemde repetitive strain injuries. Net zoals professionele hardlopers, omdat die met schoenen hebben geleerd met de voorvoet te landen.

‘De mens doet al miljoenen jaren aan harlopen, maar de moderne loopschoen is een uitvinding van de jaren zeventig van de vorige eeuw’, zegt evolutiebioloog Daniel Lieberman van Harvard Universiteit. Onze schoenen lijken dus de manier waarop we lopen te hebben veranderd, en zou dus ons lichaam meer hebben belast. Hij en zijn team lieten voor hun studie vertraagde video-opnames maken van geschoeide en ongeschoeide amateurlopers uit de Verenigde Staten en uit Oost-Afrika.

Ondanks de schoenen incasseert driekwart van de moderne joggers bij elke pas twee tot drie keer hun lichaamsgewicht. Die impact krijgt de loper 600 keer per kilometer te verduren. Dat eindigt bij minstens 30 procent van de amateurlopers in blessureleed.

Lieberman raadt wel niet aan de loopschoenen aan de haak te hangen. ‘Als je al je hele leven op schoenen loopt, zijn de spieren in het onderbeen niet aangepast aan blootsvoets lopen.’ Maar je kunt met enige oefening wel een blootvoetloper worden. Op zijn website geeft Lieberman lopers tips. (rvb)

Meeuwenpad als verrassing

Meeuwenpad als verrassing op de zondagmorgen bij de looptraining van de Zandlopers, maar voordat ik het besluit had genomen om naar Schouwen te gaan om te gaan trainen moest ik mijzelf eerst even pijnigen om op deze regenachtigemorgen vroeg uit bed te komen. Mijn lichaam protesteerde nog wat tegen van de kwaaltjes van de laatste dagen zoals spierpijn in de rug en het gevoel van een lichte griep, maar ik weet dat ik na een looptraining mij meestal weer beter voel dan dat ik thuis blijf.

Om tien uur beginnen we met het inlopen voor mij gevoel gaat dit al te snel, na ongeveer vijftien minuten inlopen nemen we even de tijd om wat rek en strekoefeningen te doen voordat we beginnen aan de uitgestelde loop door het Meeuwenpad.
Ik begin rustig aan mijn zware exercitie door het zand en de heuvels van de Meeuwenduinen richting de vuurtoren van Haamstede, het was zwaar maar mijn tijd viel best mee ongeveer het gemiddelde van de vorige zes lopen, dus toch wel tevreden.
Daarna rustig terug gelopen over het strand en het bos naar ons verzamelpunt, vandaag weer wat te vieren ondanks onze taartcoördinator staan er twee jarige met hun traktatie gereed, daar gaan onze weggetrainde calorieën. Het bewegen heeft goed gedaan voor het lichaam de spierpijn in de rug is nagenoeg verdwenen.

Oosterscheldekering

Meeuwenduinen

Duizenden Ganzen tijdens mijn trainingen

De laatste dagen van deze week moest er een keus gemaakt worden training of wat meer tijd nemen voor de natuur, er zitten momenteel op de weilanden op Walcheren duizenden Ganzen in allerlei soorten.
Woensdag toch maar gewoon op de fiets maar wel met een route en blik op de gebieden waar veel Ganzen zitten, via de Schellach en de Veersehoek kom in het gebied waar momenteel veel Kol en Brandganzen aan het fourageren zijn een geweldig gezicht als ze regelmatig in grote groepen weer opvliegen naar andere gebieden. Mijn rit gaat via Veere en het Veersemeer naar de aanzet van de Stormvloedkering, bij de oevers van het Veersemeer zijn grote groepen Meerkoeten die in het gras op zoek zijn naar voedsel. De route terug gaat over de Veersegatdam naar Breezand en via een lus naar Oostkapelle en Grijpskerke. Het laatste gedeelte gaat weer door een natuurgebied waar veel Ganzen aan het grazen zijn, dit gebied is in beheer bij het Zeeuwse Landschap. Een rit van 44 km.

Donderdag een korte looptraining ik had niet veel zin een beetje het gevoel dat er een griep aan zit te komen.

Vrijdag weer op de fiets gestapt maar wel rustig aan, de camera en de verrekijker mee in de rugzak om onderweg wat vogels te observeren, via de Veersehoek waar ik mijn eerste stop maak om wat naar de Ganzen te zoeken hier veel Brand en Kolganzen ik zie hier ook een witte Gans. Ik ging er vanuit dat dit een Soepgans was maar later zag ik op Waarnemen.nl dat dit een Ross Gans moest zijn helaas was hij op dat moment voor mij niet bijzonder genoeg om er een foto van te maken, maar daar heb je echte kenners voor nodig. De Ross Gans is te vergelijken met de Sneeuwgans maar is aanzienlijk kleiner en een eend-achtiger met rondere kop en kleinere korte snavel. Verder tijdens mijn rit richting Veere zie ik ook regelmatig roofvogels op paaltjes en op akkers zitten. Bij Veere maak ik ook een stop met een mooi zicht over het Veersemeer en het eiland de Haringvreter, hier lopen 21 Damherten te grazen, in het meer veel Meerkoeten, Futen en Middelste Zaagbekken. Onderweg kom ik een bekende tegen op de racefiets de rust is over ik laat me verlijden om het laatste stukje terug naar Middelburg in een stevig tempo terug te rijden. Het aangename met het nuttige vandaag en de natuur blijft weer boeien zelfs op de fiets een rit van 35 km.

Kolgans

Kleine Rietgans

Brandgans

Ross Gans alleen tussen Brandganzen

Wat waarnemingen van de laatste dagen.

Kolgans
Grauwe Gans
Brandgans
Kleine Rietgans
Nijlgans
Buizerd
Ross Gans
Torenvalk
Smient
Meerkoet
Groene Specht
Grote Bonte Specht
Staartmees
Middelste Zaagbek
Fuut
Slechtvalk
Damherten

Ploctones in 't Schuttershof Middelburg 2010

Woensdagavond is het café ‘t Schuttershof in Middelburg flink volgelopen voor een optreden van de Ploctones met de prijswinnaar in hun midden van de VPRO/Boy Edgar Prijs 2010 Anton Goudsmit, hierbij een foto impressie van dit geweldige optreden.

Anton Goudsmit

Martijn Vink

Jeroen Vierdag Bas

Efraïm Trujillo Sax

Dit is ook Walcheren

Dinsdagmiddag een rit gereden op mijn mountainbike onderweg bepaal ik meestal mijn route, vandaag kreeg ik ineens een ingeving om ook eens de andere kant van Walcheren het industriegebied in mijn route op te nemen. Ik laat meestal het mooie gedeelte van Walcheren zien maar er is ook een haven- en industriegebied Vlissingen-Oost ( Sloegebied ).

In Vlissingen-Oost vinden o.a. activiteiten plaats op het gebied van basis- en offshore industrie, olieraffinage, op- en overslag van onder meer fruit, metaal, hout, ertsen en energieopwekking. Maar hiervoor ben ik eerst vanuit Middelburg naar Vlissingen gereden, via de Boulevard en de Oranjedijk passeer ik de zeesluizen de verbinding met het kanaal door Walcheren en de binnenhaven van Vlissingen. Daarna fiets ik met een lus rond de buitenhaven richting de dijk langs de Westerschelde, bij het fort Rammekens fiets ik een strekdam op om een paar foto’s te maken van de bedrijfsactiviteiten in Vlissingen- Oost. Via het terrein van Colbelfret waar duizenden auto’s staan te wachten om verscheept te worden naar Engeland fiets ik weer de Walcherse polder in.

Via de Quarlespolder rij ik naar Nieuw en St. Joosland en hier passeer ik de werkzaamheden voor de aansluiting van N57 met de A58 een hele metamorfose van dit gebied. Via het centrum van Middelburg ben ik na 45 km weer thuis.

Baltimoretroepiaal de beroemdste vogel van Nederland

Maandagmorgen naar Schagen voor een familiebezoek een mooie gelegenheid om even te kijken in de wijk Oudorp te Alkmaar waar al een paar weken het beroemdste vogeltje van Nederland aanwezig is de Baltimortroepiaal. Het was behoorlijk mistig toen we van huis vertrokken pas na Schiphol klaarde het wat op, de wijk Oudorp is goed te bereiken via de doorgaande weg naar Schagen we zijn snel op de plaats waar we moeten zijn met dank aan de site van Waarnemen.nl. Bij aankomst in de Ceresstraat zie ik gelijk de bewuste boom waar het kleine vogeltje meestal is te bewonderen, ik zie een paar mensen rond de boom lopen dus de kans is groot dat hij nog aanwezig is. Het is hier nog behoorlijk glad door de ijsplekken en de dooi, nadat ik de auto heb geparkeerd loop ik naar de achterzijde van de Istriastraat en al snel zie ik het vogeltje met oranjegele en zwarte veren tussen de Dennennaalden door manoeuvreren. Als eerste pak ik mijn kijker om hem goed in beeld te krijgen het is inderdaad een juweeltje, daarna een poging om hem goed in beeld te krijgen met mijn camera maar helaas hij bleef nog even wat rond scharrelen in de Den, om daarna te verdwijnen. Ik ben nog even gaan zoeken op de plaats waar hij eerst is ontdekt in de Ceresstraat maar hij bleef voor mij onvindbaar en de tijd was er ook niet meer voor.

Het zou de eerste waarneming zijn na de ringvangst in 1890, de Baltimoretroepiaal hoort normaliter thuis in Noord-Amerika hoe deze vogel hier in Nederland terecht kon komen dat is een raadsel het zou kunnen zijn als verstekeling op een schip of met een flinke orkaan of depressie richting noordwest Europa gevlogen !

De mening van een van de bewoners die ik gister sprak was het duidelijk een ontsnapt vogeltje uit een kooitje of een volière, want hij is veel te tam hij vliegt namelijk niet weg als er hier zoals in het eerste weekend meer dan honderd vogelaars rond lopen. Voorlopig blijf ik maar wat vogelen en genieten van de natuur hier op Walcheren, of het moet toevallig met een bezoek te combineren zijn zoals vandaag, het was op deze maandagmorgen erg rustig in de wijk Oudorp te Alkmaar.

foto van internet

Deltacross Westenschouwen 2010

Zaterdag mijn eerste cross meegelopen van de Zeeuwse crosscompetitie en dit in mijn eigen trainingsgebied het bos van Westenschouwen. Er was deze week nog wat onzekerheid of de Deltacross wel op de bekende plaats kon doorgaan vanwege de gladheid van het parcours. Maar door de aanhoudende dooi is het parcours goed te belopen, er zijn wat kleine aanpassingen gedaan zoals bij de start en de finish. Om twee uur gaan we van start voor de 38e Deltacross onderdeel van de Zeeuwse Crosscompetitie, van deze heb ik er nu 28 volbracht. De deelname valt wat tegen, het hardlopen op zich is momenteel heel erg populair in Zeeland is maar helaas niet voor het onderdeel cross, en het is een heel belangrijk onderdeel als afwisseling voor het trainen op de weg. Vooral het element in de crosswedstrijd van het steeds wisselen van snelle tempo’s op lange stukken met en zonder heuvels, en dat zit allemaal in deze wedstrijd, een perfecte voorbereiding voor een marathon. De afstand voor de masters was vandaag 7,5 km en dat waren drie ronden die uitgezet waren in het bos, de senioren moesten een rondje meer lopen. Ongeveer op de helft van de wedstrijd begon het te regenen , het was meer ijswater wat er naar beneden kwam maar ik had het niet koud, door het lage aantal deelnemers heb ik een groot gedeelte van de wedstrijd alleen gelopen. Na ongeveer 40 minuten bereik ik de finish waarna ik snel beschutting zoek voor de regen die nu toch wel wat heviger is geworden, er is een tent beschikbaar als kleedruimte. Bij binnenkomst is het behoorlijk mistig in de tent maar heerlijk warm door de dampende atleten, bij binnenkomst wordt de winnaar bij de heren net geïnterviewd door Omroep Zeeland. Hierna richting de auto waar ik nog even een paar mensen van het parcours heb bedankt die al heel de dag in de kou hebben gestaan voor hun inzet voor deze wedstrijd nogmaals dank.

Atletiek Zeeland uitslagen

Zondagmorgen weer naar Schouwen voor een looptraining bij de Zandlopers, vandaag staat de grote ronde op het programma maar daar heb ik niet veel zin in mijn benen voelen wat zwaar aan. Ik besluit na het inlopen met de groep wat rustig uit te lopen in het bos, maar onderweg kom ik wat andere lopers tegen en we hebben gezamenlijk nog wat versnellingen gedaan in het bos. Daarna nog wat uitlopen en zo alles bij elkaar kwam ik toch nog aan ongeveer 10 km.
Het was in tegenstelling tot de zaterdag een stralende dag de zon scheen overvloedig en het was even het gevoel van voorjaar, je kon het ook al horen aan het zingen van de vogels. Het was weer genieten in de natuur.

Deltacross kopgroep

foto van Paul Noomen

Waterkoud

Donderdag rond de middag een hardlooptraining het was grijs en saai in de polder en de temperatuur rond de twee graden boven nul gevoelsmatig zeggen ze dan waterkoud. Een vreemd woord maar je hoort het regelmatig in deze winterperiode het is dan koud en vochtig waterkoud. Maar goed gekleed is een voorwaarde en dan wordt je tijdens het hardlopen vanzelf warm, een ronde gelopen richting Gapinge en als afwisseling deze keer via de van ‘Hofweg en St.Laurens weer richting huis. Ongeveer 50 minuten onderweg.

Vrijdag na de middag heb ik de mountainbike weer van stal gehaald hetzelfde verhaal als donderdag wederom gevoelsmatig waterkoud, het was door de mist , grijs en erg saai buiten. Voorlopig alleen op de fietspaden blijven is het motto deze zijn volledig vrij van sneeuw en ijsplekken maar wel ontzettend spekkig door de overvloedige pekel een drama voor je ketting en pion. Via de Schellach fiets ik naar Gapinge, vandaar door naar Veere onderweg zie ik dat er nog geschaatst wordt op de Veersekreek maar het is niet druk ik zie dat er al veel water op het ijs ligt. Via de Polredijk rij ik door naar Vrouwenpolder en Oostkapelle, bij Domburg kom ik twee leden tegen van onze toerclub Vrijburg even een praatje gemaakt en maar gelijk omgedraaid en gezamenlijk verder. Het tempo ging gelijk omhoog ik moest in het begin even in mijn ritme komen om me weer aan te passen aan deze snelheid. We kunnen nog wat praten onderweg we zijn klaar voor de komende voorjaarsklassiekers wordt er geroepen, maar dat zien we wel als we in maart weer beginnen met de clubtrainingen. Met zijn drieën rijden we door het bos van Westhove hier is het nog even oppassen voor wat sneeuw en ijsplekken, ik laat hier bewust een gaatje vallen om overzicht te houden op het pad. Bij de Boshut zitten we weer op het asfalt en kunnen we wat afwisselen om aan kop te rijden, via Vrouwenpolder en Veere rijden we terug naar Middelburg, via de Dam passeer ik de toekomstige finishlijn van de etappe van de Giro d’Italia Amsterdam – Middelburg op 10 mei 2010. Via de Molstraat en de Noordsingel ben ik bij de finish van mijn mini etappe van 47 km. Na de koffie moet uiteraard eerst de fiets nog schoongemaakt worden anders zit morgen mijn ketting vastgeroest aan mijn pion.