Openingsrit Toerclub Vrijburg 2010

Zaterdagmorgen lig ik heerlijk in bed de regen klettert tegen het raam, wat zal ik doen vanmorgen staat de openingsrit op het programma van onze toerclub Vrijburg, tot zaterdag 27 maart rijden we op zaterdagmorgen, en bij het ingaan van de zomertijd gaan we verder met de avondtrainingen. Normaal gesproken zou ik bij dit weer thuis blijven, toch maar even de buienradar raadplegen we zitten op de rand van de opklaringen, Ik besluit op het laatste moment toch maar richting Vrijburg te rijden. Gezien dat het nog steeds aan het regenen is neem ik mijn mountainbike i.p.v. mijn race fiets, ik neem de kortste route door het centrum van Middelburg richting Vrijburg.

 Bij aankomst bij onze verzamelplaats bij het kantoor van Delta zie ik tot mijn verbazing dat er zeker 15 man het slechte weer hebben getrotseerd, ik ben de enige op mijn mountainbike een verkeerde inschatting dat wordt harken in deze snelle groep. Om tien uur besluiten we om een rit te maken over Walcheren, ik zoek een plaats midden in de groep maar de snelheid komt al snel boven de 30 km/uur uit dat zal ik niet lang volhouden wetende dat de snelheid nog wel wat zal stijgen. In de omgeving van Koudekerke besluit ik om de groep te laten gaan, er wordt nog even gewacht maar ik wil geen spelbreker zijn en laat ze gaan.

Ik kan nu mijn eigen tempo bepalen en het gaat heerlijk met de wind in de rug, voor Zoutelande neem ik een kortere route via de Baaiweg richting Domburg normaal zou ik hier weer voor de groep moeten rijden maar ze zijn in geen velden of wegen te bekennen. Mogelijk toch wat pech zoals bandjes lek in de groep, inmiddels is het wel droog en ik zie boven de Noordzee wat opklaringen. Via Domburg en Oostkapelle fiets ik naar Breezand hier nog een korte beklimming naar boven bij de Veersegatdam om even het vergezicht te zien over het Veersemeer en de Noordzee en gelijk zie ik de volgende donkere regenwolken weer over Walcheren drijven. In het laatste gedeelte gaat het weer licht regenen maar het is nog maar een paar km richting Middelburg, een rit van 49 km en volgende week zeker op de racefiets en dan maar hopen op wat beter weer.

Het nieuwe wegseizoen komt er aan

Deze week ondanks de slechte weersvoorspelling toch nog redelijk kunnen trainen op mijn mountainbike, het is hard nodig want zaterdag starten we weer met onze clubtrainingen van Toerclub Vrijburg.

Dinsdag een stevige training op tempo gereden over Walcheren een rit van 52 km, ik had graag een rit gemaakt op mijn racefiets maar de wegen liggen nog vol met klein spul zoals split, risico van lekke banden is dan veel groter.

Woensdagmiddag als afwisseling een looptraining, maar na ongeveer een half uur onderweg voelde ik weer een lichte verkramping in mijn kuit verder geen risico’s genomen en rustig terug gelopen naar huis. Soms heb ik het gevoel dat het tijd gaat worden om maar helemaal te stoppen met het hardlopen de regelmatig terug kerende blessure aan mijn kuit zijn erg frustrerend. En er is gelukkig een redelijk alternatief voorhanden de fiets, maar dit kost over het algemeen veel meer tijd dan hardlopen.

Donderdagmiddag een ritje op de mountainbike richting het vliegveld Midden-Zeeland, via de sluizen van Veere steek ik het kanaal over richting het Veersemeer hier ligt een mooi fietspad naar de Oranjeplaat. Via het Vliegveld maak ik een klein lusje over Zuid-Beveland, hier passeer ik het onlangs gerestaureerde gemaal de Piet wat nu volop aan het draaien is om het overvloedig gevallen regenwater uit de polder af te voeren naar het Veersemeer. Hier heb ik ook een mooi vergezicht over het natuurgebied
de Schenge met op de achtergrond de TV toren Van Goes .

Op dit punt fiets ik via het recreatiegebied de Piet weer terug richting Arnemuiden, bij camping de Witte Raaf voel ik dat mijn voorband langzaam leeg loopt, ik zoek een beschutte plaats op en besluit om mijn band wat op te pompen kijken of ik hier mee thuis kan komen het is nog ongeveer 10 km. Ik heb niet veel zin om met die nattigheid en zonder beschutting een band te wisselen, onderweg nog twee keer wat lucht er bij gedaan en thuis kan ik dan bij de kachel mijn band omwisselen. Een rit met hindernissen van ongeveer 41 km.

 

 

Gemaal de Piet

 

 

De Schenge

Moment van de dag

Roodborsttapuit vanmiddag op zoek naar insekten, een mooi moment in de natuur. Helaas is mijn telelens niet toereikend om hem dichterbij te halen.

Biotoop: Roodborsttapuiten zijn vogels van open tot halfopen, vaak droge terreinen met enige struweelopslag of hoog opschietende kruiden. Het goed verborgen nest wordt op of net boven de grond gebouwd. Vanaf een uitkijkpost in het territorium wordt het grootste deel van het uit insekten en ander klein gedierte bestaande voedsel opgespoord.

Roodborsttapuit.

 

 

 

Roodborsttapuit

Zondagmorgen uitwaaien over het strand

Zondagmorgen uitwaaien tijdens de looptraining bij de Zandlopers in het bos van Westerschouwen, dit keer hebben we de grote ronde gelopen in tegenovergestelde richting dit vanwege de koude wind op het strand. Om tien uur zijn we vertrokken bij ons keetje in het bos, we lopen een klein stukje door richting het strand, na het vierde paalhoofd stoppen we hier om wat oefeningen af te werken. Achter de paalhoofden staan we wat beschut voor de koude wind uit het zuidoosten, na de warming up loop ik nog een gedeelte mee met de grote ronde en neem zelf daarna de kortere route via het Meeuwenpad terug de afspraak is om half twaalf bij de auto en dat lukt niet als ik de volle grote ronde meeloopt. Het Meeuwenpad is een goed alternatief ongeveer 2.5 km door los zand door de duinen. Als ik het Meeuwenpad uit kom neem ik een gedeelte van de gele route richting het keetje. Een heerlijke looptraining door een mooi stukje natuur ongeveer 90 minuten onderweg geweest.

Winterakoniet

De Winterakoniet (Eranthis hyemalis) bloeit vaak nog eerder dan het Sneeuwklokje, het voorjaar komt er toch echt aan.

De winterschilder tijdens mijn fietstocht

De afgelopen week maar twee maal op pad geweest met de mountainbike, de weersomstandigheden zijn nog niet optimaal, in vergelijking met vorig jaar zit ik nog maar op helft van de kilometers en de racefiets is zelfs nog niet uit de garage geweest. Maar woensdag toch maar een een rit gemaakt over Walcheren, gelijk een combinatie om wat door natuurgebieden te rijden je weet nooit wat je te zien krijgt zeker in deze winter periode. Bij Westkapelle ben op de zeedijk even naar de waterkant gereden daar zag ik een Belgische vogelaar die met een telescoop de zee aan het afspeuren was. Ik was toch nieuwsgierig en even een praatje gemaakt en gevraagd wat er te zien was in ieder geval ging het om 5 Roodkeelduikers en hij hoopte nog op wat Jan van Genten die mogelijk al op zeetrek zijn. Daarna verder richting Domburg bij de vogelobservatiehut zitten nog steeds een aantal Sneeuwgorzen vandaag ging het om vijf exemplaren, ze zaten te fourageren in het schelpenpad. Via Domburg en het bos van Westhove flets ik naar Vrouwenpolder, het laatste gedeelte gaat langs de Polredijk waar op de graslanden nog steeds veel Grauwe Ganzen verblijven. Via de Veerseweg ben ik na 43 koude km weer thuis.

Donderdagmorgen na de koffie zag het er goed uit een schraal zonnetje dus snel naar buiten want voor de middag was de voorspelling regen en veel wind, via de binnenwegen ben ik op mijn mountainbike richting Gapinge gereden inmiddels was het zonnige weer over gegaan in een mistig en een grauw landschap. Bij Gapinge zie ik dat ik niet alleen was die de kou trotseerde hier stonden twee dames stevig ingepakt achter de ezel om wat taferelen te schilderen van het landschap richting Veere, ik denk dat de omstandig heden niet ideaal waren het mooie zonnige vergezicht was verandert in een mistige omgeving, maar dat geeft ook weer wel wat mysterieus op je schilderwerk. Hierna verder via Veere naar de Veersegatdam richting de stormvloedkering hier is mijn keerpunt, via de zeedijk bij de Banjaard fiets ik weer terug richting de Veersegatdam. Op Walcheren fiets ik nog een lus via Oostkapelle en Grijpskerke net als woensdag kom ik op 43 km uit alleen was de gemiddelde snelheid wel iets hoger.

 

Yuri Honing’s “Wired Paradise” Schuttershof Middelburg

Tijdens het optreden van de Plactones een paar weken terug werd er speciale aandacht gevraagd voor het optreden van saxofonist Yuri Honing met zijn elektrische band Wired Paradise in het café Schuttershof in Middelburg, en na het lezen van de voorbeschouwing op de site van Muziekpodium Zeeland was ik donderdagavond aanwezig bij het optreden.

 Een citaat uit de site van Muziekpodium Zeeland, Wired Paradise is een van de beste en boeiendste live-bands momenteel op de Nederlandse jazzpodia: het mag dan jazz zijn, er zijn de nodige funk, rock- en filmmuziekinvloeden, om nog maar te zwijgen over de line-up, die een zodanige chemie kent, dat het resultaat overdonderend en opzwepend genoemd mag worden. Het gaat in deze samenstelling niet om klassieke Jazz maar laat Yuri Honing perfect zien hoe rock en elektro uitstekend samen gaan met Jazz. Ze spelen in deze set veel nummers van het CD album Meet Your Demons, voor mij was het hoogtepunt de nummers Zitelle, Wild is the Wind, Lost en Kaiser Soze. Verder kregen we ook tegen het einde van de set een paar nummers van hun nieuwe album White Tiger dat op 26 maart uitkomt.

 De samenstelling van Wired Paradise” is Yuri Honing (tenor- en sopraansaxofoon), Frank Möbus en Stef van Es (gitaar), Mark Haanstra (basgitaar) en Joost Lijbaart (drums). Erg genoten van een avond waar geen mindere momenten aanwezig waren, helaas na een toegift moesten we afscheid nemen van Yuri Hoving met zijn “Wired Paradise”

www.yurihoning.com

Yuri Honing Wired Paradise

 

 

 

Yuri Honing

 

 

Joost Lijbaart

 

 

Frank Möbus

 

 

Hardlopen en Vogelen

Dinsdag aan het eind van de morgen op pad voor een korte looptraining, een gunstig moment om na het ontbijt en de koffie om even heerlijk uit te waaien, dan is de middag weer beschikbaar voor andere leuke dingen want het is niet alleen sport waar het om draait. Er stond een stevige koude wind uit het zuidoosten tijdens mijn looptraining, het eerste gedeelte de wind achter wat niet mijn voorkeur heeft het heeft het gevoel dat het geen moeite kost. Via de binnenwegen ben ik richting Gapinge gelopen en als vogelaar viel het mij op dat er weer veel Ganzen zitten op de weilanden dat maakt me weer nieuwsgierig naar de soorten, maar een verrekijker meenemen tijdens het hardlopen dat loopt wat minder prettig. Via de Schellachseweg en de van ’t Hofweg loop ik door de Kruisweg naar de Veerseweg en nu heb ik de wind als tegenstander. Het laatste gedeelte gaat weer via de Goldsteinseweg waar ik bij de Kaasboerderij De Schallach altijd het heerlijke geluid hoor van de Huismussen die hier heerlijk gezellig zitten te keuvelen in de struwelen, na ongeveer 50 minuten ben ik weer thuis.

Baas in de wintertuin

De laatste dagen heeft de Kramsvogel orde op zaken gezet in onze tuin hij is heer en meester rond de voedertafel. Zo nu en dan mogen de vaste gasten van onze tuin ook nog even genieten van de restjes die nog over zijn. Maar het zal niet lang duren als de temperatuur omhoog gaat dan zijn de Kramsvogels weer vertrokken richting het noorden.

 

 

 

 

Kramsvogel

 

 

Zanglijster

 

 

Merel

 

 

Guur Koud en Zon tijdens mijn trainingen

Dinsdag op het einde van de morgen een looptraining, het was koud door de wind uit het noordoosten maar de zon scheen uitbundig, het leek me verstandig om het eerste deel zoveel mogelijk tegen de wind in te lopen. Dan is de keus snel gemaakt vanuit Middelburg loop ik dan richting Gapinge door de Schellach, onderweg zaten er weer hele grote groepen ganzen op de weilanden het waren voornamelijk Kol en Brandganzen ze hebben een paar dagen wat noordelijk gezeten vanwege de kortstondige temperatuur verhoging in het Zeeuwse. Ik loop tot de dorpskern in Gapinge en neem dezelfde route weer terug naar Middelburg het is nu zelfs warm met het zonnetje in het gezicht een looptraining van ongeveer 10 km.

Woensdagmiddag was het weer guur en koud de zon liet het afweten en een schrale wind uit het noorden, toch maar als afwisseling een toer gemaakt op mijn mountainbike richting de Veersegatdam. Maar hier besluit ik om mijn trainingsrit maar verder te vervolgen over Walcheren, ik fiets via Vrouwenpolder richting Oranjezon om in de het bos van de Manteling redelijk beschut voor de koude wind mijn training verder af te werken. Het is hier op sommige plaatsen nog oppassen, waar geen zon kan komen daar zijn de paden nog behoorlijk glad door de sneeuw van de laatste dagen. Via Oostkapelle en Grijpskerke fiets ik met de wind achter terug naar Middelburg een rit van 41 km.

Vrijdagmiddag de temperatuur nog iets onder nul maar door de aanwezige zon was het aangenamer dan de laatste dagen, een rit op mijn mountainbike ruim langs de kust van Walcheren. Mijn route ging globaal vanuit Middelburg naar Veere en vandaar de kustlijn gevolgd naar Westkapelle. Hier moest ik noodgedwongen door het dorp verder, de fietspaden onder de duinen waren nog spiegelglad en de schrik zit er nog in van de valpartij van een paar weken terug. Via het fietspad langs de provinciale weg fiets ik naar Zoutelande, hier vervolg ik mijn weg tot voor Biggekerke en fiets via de Hogelandseweg weer terug naar Middelburg, een rit van 47 km.

Zaterdagmorgen een korte looptraining in de omgeving van de kaasboerderij de Schellach van ongeveer 35 minuten.

Zondagmorgen alleen naar Schouwen voor een looptraining bij de Zandlopers, vandaag staat het Meeuwenpad op als training 2e zondag van de maand. Er was een zeer grote opkomst ongeveer 35 Zandlopers hadden de moeite genomen om vroeg uit bed te komen om het zware parcours door de Meeuwenduinen te overwinnen. We zijn begonnen met ongeveer 15 minuten inlopen door het bos tot ongeveer de ingang van het Meeuwenpad, we doen hier eerst wat oefeningen om de spieren wat los te maken. Het pad door de Meeuwenduinen licht er goed bij door de vorst, je zakt niet ver weg in het zand dat worden super tijden in de achtste loop in deze onderlinge competitie, we hebben er nog een tegoed in maart voor dat het pad wordt afgesloten voor het broedseizoen van de Meeuwen in dit gebied. Het is inderdaad voor mij de snelste tijd geworden van dit seizoen we liepen in een mooi groepje met zijn vieren en daardoor ging het toch wat sneller dan de vorige keren. Ik kon het ook goed zien aan mijn hartslagmeter er zaten behoorlijke hoge pieken in bij de beklimmingen door de duinen, maar het herstel was goed bij de finish. Als iedereen binnen is lopen we gezamenlijk bij de duinovergang het Oude Vuur naar het strand met de wind achter lopen we weer richting ons keetje in het bos van Westenschouwen. En wederom is het feest in het bos we hadden weer een jarige, en de afgetrainde calorieën zijn weer aangevuld.

 

Loopparcours

 

 

Kleine Rietganzen