Zaterdagmorgen vroeg op pad we gaan vandaag met de Toerclub Vrijburg naar de Peter van Petegem Classic een toertocht door de Vlaamse Ardennen en de pittoreske dorpjes van de Zwalmstreek en een lus door de provincie Henegouwen, de keus is vandaag 108 of 141 km.
Om zeven uur ben ik op Vrijburg waar we eerst de fietsen moeten inladen in de twee gehuurde busjes, om kwart over zeven vertrekken we richting de Westerscheldetunnel waar de laatste man instapt we zijn nu met 10 man compleet voor de rit naar Oudenaarde. Het is koud deze morgen mijn voorruit van mijn auto was vanmorgen nog bevroren en er hangt een mistdeken over de landerijen, maar eenmaal in Zeeuws-Vlaanderen schijnt de zon uitbundig en nagenoeg nog geen wind, via Gent rijden we via de N60 naar Oudenaarde, onderweg staat het door borden al goed aangegeven waar we naar toe moeten. Maar bij het naderen van het bedrijven terrein waar we de weg af moeten zien we dat we niet de enige zijn die vandaag een ritje willen maken door de Vlaamse Ardennen, het bedrijventerrein aan de linkerkant van de weg staat al bomvol, we besluiten om te proberen of we een parkeerplaats kunnen vinden aan de rechterzijde van de weg en dat lukt aardig. We zijn bij een leegstaand bedrijfspand en daar is volop plaats we laden de fietsen uit en kleden ons om in het mooie blauwe wielertenue van onze toerclub.
We gaan op zoek naar de startplaats bij de Evenementenhal ‘De Qubus’ het is even zoeken, maar we volgen maar de rest van de fietsers en we komen vanzelf bij De Qubus. Na het inschrijven en het bevestigen van de kaderplaatjes zitten we iets voor tien uur op de fiets, ik heb gekozen om de 141 km te rijden en ik kan onderweg altijd nog besluiten om de afslag voor de 108 te nemen. We rijden in een complete groep van 10 man Oudenaarde uit richting de Schelde het was nog koud maar verder geen probleem de zon scheen uitbundig. We rijden via Meilegem naar de mooie Zwalmstreek en de eerste helling van de dag dient zich aan niet te zwaar maar een prima opwarmer de Makkegem. Daarna is het de beurt bij Horebeke aan de Pottenberg hier is van een complete groep al geen sprake meer dat is bij beklimming ook nagenoeg niet mogelijk het krachtverschil en de leeftijd is veel te groot, we proberen om de zaak nog een beetje bij elkaar te houden. We krijgen eerst nog wat hellingen die niet meetellen maar wel voelbaar zijn in de benen, maar veel rust krijgen we niet de volgende kuitenbijters zijn de Dorrebeekstraat maar 300 meter lang maar telt echt mee, en daarna de bekende Berendries en voor de eerste controle moeten we de Elverenberg nog even overwinnen. Na 36 km zijn we bij de eerste bevoorrading op de parkeerplaats bij De Top Bronnen in Brakel hier kunnen we kiezen uit plat en bruis water en verder wat koeken en fruit een prima verzorging al is het wel even wachten voor dat we aan de beurt zijn, en een van onze groep kan zich hier laten verzorgen van een valpartij gelukkig alleen wat schaafwonden.
Na deze pauze vertrekken we nog met een complete groep voor het tweede deel en al snel is duidelijk dat dit de laatste keer was dat we bij elkaar waren het is het beste dat iedereen op zijn eigen tempo de rit uit rijd. Al snel na 500 meter na deze pauze krijgen we gelijk de volgende heuvel en dat is de Toepkapel en nu begint het echtewerk de Fayte deze is lang en lastig inmiddels rijden we in ons eigen tempo met zijn tweeën verder de rest zijn we kwijt geraakt bij deze beklimmingen. We komen nu in een mooi bosgebied in de provincie Henegouwen en een schitterende beklimming naar Petit Hameau het is hier genieten van de omgeving maar als je niet bekend ben in dit gebied weet je gelukkig niet wat je verder nog te wachten staat. En voor mij is de volgende beklimming naar Les Hauts de zwaartste en de lastigste van de dag een kasseiweg steil omhoog mijn fiets springt alle kanten op en ik probeer druk te houden op mijn pedalen na veel geploeter kom ik op het laatste gedeelte van deze beklimming wat gelukkig nu uit een betonweg bestaat, vele moeten hier van de fiets. Boven wacht voor ons na 67 km de tweede bevoorradingspost maar ik schrik van de grote rij wielertoeristen zoals ze ons noemen in België die staat te wachten voor de bevoorrading om de bidons te vullen en verder voor wat fruit en koeken in te slaan.
Na 20 minuten kunnen we weer verder we zijn nog steeds met zijn tweeën zo nu dan kunnen we aansluiten bij andere groepen om de snelheid er wat in te houden, alleen heeft mijn fietsmaat regelmatig pech met zijn ketting hij ligt er regelmatig af van zijn kettingblad zijn derailleur staat niet goed afgesteld. De volgende beklimming is de La Houppe en deze loopt mooi door het bos en ik kan in een lekker tempo omhoog rijden boven zie ik dat de terrassen goed bezet zijn met fietsers wij rijden door tot de splitsing van de 108 en de 141 km we voelen ons goed en besluiten de grote ronde te nemen. Na deze splitsing valt het ons op dat we nagenoeg alleen rijden het merendeel van de deelnemers gaat voor de korte versie van de 108 km, we smelten samen met nog twee man en gaan met zijn vieren verder aan deze mooie tocht. We rijden nu weer eerst richting Brakel voor onze derde bevoorrading nu is het hier aanmerkelijk minderdruk alleen de fietsers van 141 km komen hier nog we kunnen snel verder.
Vrij snel kwam de volgende beklimming de Veldeman en 10 km verder de bekende Taaienberg met een redelijk gelegde kasseienstrook maar ik kon mooi in de goot naar boven rijden op naar de volgende waar ik me weinig van kan herinneren de Heirwegstraat. Inmiddels zit er weer wat meer volk op het parcours we zitten weer samen met de 108 km we gaan nu richting naar de op een na laatste lange beklimming van de dag de Varent het gaat wat zwaarder de benen voelen wat zwaar aan ik probeer op souplesse boven te komen.
De laatste verzorgingspost bij brouwerij van Roman komt als geroepen ik neem een glas Cola en wat fruit en er zit weer genoeg energie in mijn lichaam voor de laatste 18 km. We rijden snel verder voor het laatste gedeelte we hebben nog een beklimming te goed een klassieker uit de Ronde van Vlaanderen de Molenberg, deze is niet steil maar hij ligt er zo slecht bij je moet zorgen dat je hier in tempo naar boven kan rijden druk op de pedalen houden en ik kom goed boven. We hebben nu nog ongeveer 13 km te gaan we kunnen aanklampen in een groep en we zijn daarna in een stevig tempo naar de De Qubus in Oudenaarde gereden waar we de rest van de groep al zien zitten op het terras in de zon. Mijn km teller staat op 143 km, en na ongeveer zes en half uur op de fiets te hebben gezeten schuif ik aan bij de rest van de groep op het terras. De meeste zijn al een uur binnen maar hebben de verkorte versie gereden en twee andere de grote ronde, het is gezien de drukte met bijna 6000 deelnemers niet mogelijk om ons hier te douchen.
We rijden op de fiets terug naar de auto en moeten helaas zo in de kleding want we gaan nog even wat eten in het gezellige centrum van Oudenaarden, waar de terrassen goed gevuld zijn met wielertoeristen het is er gezellig druk, om negen uur ben ik weer thuis van deze geslaagde dag in het gastvrije Vlaanderen.

Bevoorrading na beklimming Les Hauts

Molenberg

Oudenaarde