Het kijken naar vogels is voor mij een serieuze vrijetijdsbesteding, het geeft een ontzettende voldoening als je weer een nieuwe soort op je levens of jaarlijst kan noteren.
Maar inmiddels is er onder de vogelaars een hevige strijd gaande wie de meeste soorten hebben gezien of gehoord voor hun jaar of levenslijst.
Onbewust merk ik zelf dat ik ook een beetje ben aangestoken met dit virus, maar mijn kennis van vogels en de mobiliteit op de fiets kom ik gewoon te kort op de echte twitchers die met de auto overal snel de vogelgebieden kunnen afzoeken.
Maar ik heb zonder veel moeite en geluk mijn Blauwborst op mijn jaarlijst staan en dat kost voor andere vogelaars toch wat meer moeite.
Woensdag kwam ik weer langs de plaats waar de Blauwborst regelmatig wordt gezien, ik zie een auto ( Frans fabrikaat ) staan van een bekende vogelaar die hoog staat op onze jaarlijst op Walcheren.
Niemand te zien in de auto, portier open vermoedelijk is deze vogelaar op zoek naar de Blauwborst.
Niemand in de omgeving te zien die op zoek is naar de deze Blauwborst , terug naar de auto waar ik een slapende vogelaar zie liggen in zijn auto stoel in de slaapstand.
Ik was toch wel wat ongerust een slapende vogelaar bij de Blauwborst, voorzichtig op de auto ruit geklopt en dat resulteerde dat hij terug was in de werkelijkheid in vogelland.
Een bevlogen vogelaar die een heel drukke nacht en dag heeft gehad en wat slaap en rust te kort kwam en toch niets wil missen zoals de Blauwborst.
Ik ga gewoon maar weel lekker vogelen en de jaarlijsten daar maar ondergeschikt aan maken, en inmiddels is het ook weer genieten van de vlinders en planten.
Joop Scheijbeler 